ഓർമ്മകളിൽ വിഷാദം പൂവിടുമ്പോൾ
കുഴിച്ചിട്ട ചില മരവിപ്പുകൾക്കുമേലെ
അമർഷത്തിന്റെ തീനിറം പടരും
ഒരോ തവണയും വൈരാഗ്യത്തിന്റെ
കൊടുമുടി കയറിയിറങ്ങും
പൊള്ളിയടർന്ന മനസ്സ്
പ്രതികാരത്തിന്റെ വിത്തുപൊട്ടി
ചെടിയായി മരമായി വേരാഴ്ത്തി
ശാഖകളിലായുധമേന്തും
അടുത്ത നിമിഷത്തിൽ
അവരോഹണത്തിലൊരു വിത്തായി
മനസ്സിൽ വീണ്ടും മണ്ണുപുതയ്ക്കും
വാക്കുകൾകൊണ്ട് കണക്കുതീർത്തും
നേട്ടങ്ങൾ കൊണ്ട് കണിയൊരുക്കിയും
ഭൂതകാലത്തിലേയ്ക്ക് ചിന്തകൊണ്ടൊരു-
തേരോട്ടം നടത്താറുണ്ടിടയ്ക്ക്
അല്ലെങ്കിലൊരുപക്ഷെ;
ഓർമ്മകൾ മഴയായ് പെയ്യുമ്പോൾ
മറവിയുടെ കുട പിടിക്കുന്ന;
മനസ്സിനെ മൌനം പുതപ്പിച്ചുറക്കുന്ന
പരാജിതരിൽ ഒരുവളാകും ഞാനും
skip to main |
skip to sidebar
“വരണ്ടുപോയ ചുണ്ടിന്റെ ദാഹം തീർക്കാനായി
നീ എന്നെ ചുംബിക്കരുത്; പകർന്നു തരാൻ പ്രണയമില്ലെങ്കിതിന്റെ ചൂടെന്നെ കനലെന്നപോലെ ചുട്ടുപൊള്ളിക്കും
തമ്മിലലിയാൻ ആത്മാവുകളില്ലാത്ത കാമം നീയെന്നിൽ നിക്ഷേപിക്കരുത്; പ്രേമത്തിന്റെ ലഹരിയില്ലാത്ത രതിയെന്നിലുണർത്തുന്നത് മരണത്തിന്റെ മരവിച്ച ഓർമ്മകളാണ്”
നീ എന്നെ ചുംബിക്കരുത്; പകർന്നു തരാൻ പ്രണയമില്ലെങ്കിതിന്റെ ചൂടെന്നെ കനലെന്നപോലെ ചുട്ടുപൊള്ളിക്കും
തമ്മിലലിയാൻ ആത്മാവുകളില്ലാത്ത കാമം നീയെന്നിൽ നിക്ഷേപിക്കരുത്; പ്രേമത്തിന്റെ ലഹരിയില്ലാത്ത രതിയെന്നിലുണർത്തുന്നത് മരണത്തിന്റെ മരവിച്ച ഓർമ്മകളാണ്”
ഞാൻ......
- Sharu (Ansha Muneer)
- ഞാൻ ഞാനായിരുന്നിട്ടും അറിയാൻ കഴിയാതെ പോകുന്നൊരു സമസ്യ.
“ഓരോ പ്രണയത്തിലും ഞാൻ തേടിയത് ആത്മാവിന്റെ സുരക്ഷിതത്വമായിരുന്നു അവസാനത്തെ തിരിച്ചറിവുകളെന്നും എന്നെ അരക്ഷിതയാക്കിയെങ്കിലും ഹ്രസ്വമോ ദീർഘമോ ആയ ഒരോ പ്രണയവും എന്റെ ആത്മാവിന് സുരക്ഷ നൽകുന്ന താവളങ്ങളായിരുന്നു. അതിനൊക്കെയും സ്നേഹത്തിന്റെ ഭിത്തികളും പ്രേമത്തിന്റെ മേൽക്കൂരയും സ്വാർത്ഥതയുടെ അതിർവരമ്പുകളുമുണ്ടായിരുന്നു...”
2 comments:
Padmarajane ishtappedunnathu kondavanum ithe polulla kavithakal ezhuthunnathu....?
ഓർമ്മകൾ മഴയായ് പെയ്യുമ്പോൾ
മറവിയുടെ കുട പിടിക്കുന്ന;
മനസ്സിനെ മൌനം പുതപ്പിച്ചുറക്കുന്ന
പരാജിതരിൽ ഒരുവളാകും ഞാനും
സാരല്യാന്നേ അതൊന്നും ഒരു പരാജയമായി കാണണ്ട!
വരികള്‍ ഇഷ്ടായി ട്ടോ!
Post a Comment
ഇനി നിങ്ങൾക്കുള്ള അവസരം, പറഞ്ഞോളൂ...