ചൂണ്ടയിൽ കൊരുത്തിട്ട വാചാലതയിൽ
കൊത്തിവലിയ്ക്കുന്ന നേരത്ത്
കൂർത്തുവളഞ്ഞ കാമത്തിന്റെ മൂർച്ചയെ
കാണാതെപോയത്
മോഹങ്ങൾ കാഴ്ചയെ ചതിച്ചതുകൊണ്ടാകും
ശേഷം ജീവനതിൽ കുരുങ്ങിപിടയുമ്പോഴും
വഞ്ചനകോർത്ത നൂലിന്റെയറ്റത്ത്
സ്നേഹം രുചിയ്ക്കാനൊരു നാവും
വിരഹം വിശപ്പായ വയറും
കാണുമെന്ന് അവൾ ആശ്വസിച്ചുകാണും
ചൂണ്ടയിൽ പ്രണയം കൊരുത്തവന്റെ
തൃപ്തിയുടെ ആവേശം കാണാനാവും
നാവുമുറിഞ്ഞ്; ജീവനറ്റ് ചീർത്തുകിടക്കുമ്പോഴും
സ്വപ്നങ്ങൾ ഒളിപ്പിച്ച കണ്ണുകൾ
തുറന്നുതന്നെ പിടിച്ചിരിയ്ക്കുന്നത്
skip to main |
skip to sidebar
“വരണ്ടുപോയ ചുണ്ടിന്റെ ദാഹം തീർക്കാനായി
നീ എന്നെ ചുംബിക്കരുത്; പകർന്നു തരാൻ പ്രണയമില്ലെങ്കിതിന്റെ ചൂടെന്നെ കനലെന്നപോലെ ചുട്ടുപൊള്ളിക്കും
തമ്മിലലിയാൻ ആത്മാവുകളില്ലാത്ത കാമം നീയെന്നിൽ നിക്ഷേപിക്കരുത്; പ്രേമത്തിന്റെ ലഹരിയില്ലാത്ത രതിയെന്നിലുണർത്തുന്നത് മരണത്തിന്റെ മരവിച്ച ഓർമ്മകളാണ്”
നീ എന്നെ ചുംബിക്കരുത്; പകർന്നു തരാൻ പ്രണയമില്ലെങ്കിതിന്റെ ചൂടെന്നെ കനലെന്നപോലെ ചുട്ടുപൊള്ളിക്കും
തമ്മിലലിയാൻ ആത്മാവുകളില്ലാത്ത കാമം നീയെന്നിൽ നിക്ഷേപിക്കരുത്; പ്രേമത്തിന്റെ ലഹരിയില്ലാത്ത രതിയെന്നിലുണർത്തുന്നത് മരണത്തിന്റെ മരവിച്ച ഓർമ്മകളാണ്”
ഞാൻ......
- Sharu (Ansha Muneer)
- ഞാൻ ഞാനായിരുന്നിട്ടും അറിയാൻ കഴിയാതെ പോകുന്നൊരു സമസ്യ.
“ഓരോ പ്രണയത്തിലും ഞാൻ തേടിയത് ആത്മാവിന്റെ സുരക്ഷിതത്വമായിരുന്നു അവസാനത്തെ തിരിച്ചറിവുകളെന്നും എന്നെ അരക്ഷിതയാക്കിയെങ്കിലും ഹ്രസ്വമോ ദീർഘമോ ആയ ഒരോ പ്രണയവും എന്റെ ആത്മാവിന് സുരക്ഷ നൽകുന്ന താവളങ്ങളായിരുന്നു. അതിനൊക്കെയും സ്നേഹത്തിന്റെ ഭിത്തികളും പ്രേമത്തിന്റെ മേൽക്കൂരയും സ്വാർത്ഥതയുടെ അതിർവരമ്പുകളുമുണ്ടായിരുന്നു...”